Beili Barn, Rhayader 18.21 uur
Wat een lange dag zeg, toch ging het al beter dan gisteren. Met name dan de afstand. Pas over de 80 km begon ik leeg te raken. 6.30uur op en 3 kwartier laterop de fiets. Wilde vroeg over de 1e bergen heen zijn. Het klimmen gaat in eerste instantie langzaam stijgend over hele smalle weggetjes. Hoogtepunt 1: Llanthony Priory, een abdei ruine. Ik was er rond 8.00 uur en het was eigenlijk nog gesloten. Tenminste dat zag ik op een bord staan toen ik alles al had gezien, behalve dat bord dan. Afijn, er was niemand dus ik had het rijk voor mezelf. Verder naar de Gospel pass, het hoogste punt van de route, 600 meter.
Zo'n paar honderd meter voor de top gaat het met zo'n 15% opwaarts en dat wordt me net voor de top teveel. Ik moet even lopen maar das bijna net zo zwaar als fietsen met zo'n zwaar bepakte fiets. Het is fantastisch helder weer en de uitzichten zijn daar ook naar.
Een heerlijke afdaling tot in Hay-on-Wye, huh Hay zeg je en niet Glasbury? In alle haast een afslag gemist. Dan maar de snelste weg terug naar Glasbury. Gelukkig vrij vlak en de wind in de rug maar toch weer een extra 9km. Vanaf daar is het een vlakke rit door bos langs de rivier Wye naar Builth Wells. Wederom spaghetti gegeten.
De laatste loodjes, ja die zijn echt het zwaarst. Gelijk uit Builth Wells gaat het steil omhoog het achterland in. Zo goed als geen verkeer.
Een wat ruiger landschap met veel, heel veel heggen en varens. UIteindelijk stopt de weg en gaat de route over in een eerste onverhard gedeelte van ongeveer 4 km. Goed te fietsen staat in de gids, nou not dus. Het is een oude romeinse weg die bezaaid ligt met stenen en toch nog behoorlijk wat modder. 2/3 moeten lopen in de snikhete zon, het put uit.
In Rhayader val ik bijna om van vermoeidheid, waar is mijn slaapplaats?
U raad het al, 4 km buiten het dorp, bergop. Helemaal kaas kom ik daar aan bij een mooi huis met vriendelijke oudjes. Wederom het rijk alleen. Heerlijk gedoucht en de billen wat verzord. Daarna weer terug naar het dorp op zoek naar een winkeltje en een pub om wat te kanen.
Spare-ribs gegeten, nou nooit doen in Wales. En overal weten ze er weer peas bij te gooien (erwten). Op de weg terug zie ik de beroemde rode wouwen, ik rijd dan ook midden in kite (=rode wouw) country en mijn overnachtingsplaats is ook direct gelegen aan het voederstation van die mooie beestjes.
Wat valt op?:
- heggen
- eiken
- Geen fietsers
- auto's racen allemaal
- gaan toch ruim aan de kant voor me
- vriendelijke lui
- slechte keuken
Gefietst 65 km.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten