Capel Bangor, 15.55 uur.
Wat een dag!
Rond 8.00 uur vertrokken richting Elanvalley en rond 9.00 uur aangekomen bij het bezoekerscentrum. Gaat jammer genoeg pas om 10.00 uur open. Daar ga ik niet op wachten, er is genoeg te zien. Het lijkt soms wel een sprookjeslandschap. Vooral het eerste gedeelte is adembenemend. En geen kip te zien, wel heel veel schapen. Die hebben vrij spel en lopen gewoon over de weg. Als ze mij zien slaan ze op de vlucht en rennen ze honderden meters voor me uit.
Het is hier echt geen meter vlak maar het is erg verlaten en dat maakt het zo bijzonder hier. Uiteindelijk ga ik het meren/dammen landschap uit en ga het grote "niemandsland" in. Indrukwekkend die leegte, zo had ik me Wales voorgesteld. Kale vlaktes, heuvels met veel snelstromende beekjes, de wolken die met het licht spelen....uiteindelijk kom ik aan bij Devil's bridge, bekend om zijn 3 bruggen boven elkaar. Ik eet daar wat warms en vertrek snel weer want ik ga niet voor 2 pond 50 een paar trapjes naar beneden om een brug te zien te midden van tientallen duitsers terwijl ik net uit onbetaalbare schoonheid kom....gratis!
Een flinke klim brengt me naar het punt waar ik rechts af moet slaan en het landschap veranderd. Ik ga zo'n 5 km steil naar beneden. Ondanks dat ik naar beneden fiets ga ik soms niet harder dan 11 km per uur van wege die steilte en slecht wegdek. Ben blij dat ik het niet naar boven hoeft te klimmen.
Door het andere landschap van akkerbouw en genietend van 2 rode wouwen die naast me blijven cirkelen, pedaleer ik verder. Waar zou mijn b&b zijn? Er zit geen kaartje bij en straatnamen zijn er niet. Dan maar ff vragen aan een paar locals. In een straatje ligt net een kar met hooi op zijn kant en er staan een hoop mannen bij, die hebben vast geen tijd of zin om zo'n stomme toerist te helpen. Maar nee hoor, vriedelijk als altijd word ik de juiste kant opgewezen.
Op een chique boerderij mag ik mij settelen. Dineren kan ik bij de plaatselijke golfclub. Klinkt decadent maar is daar zo gewoon als een voetbalkantine hier. Redelijk te eten hier op de erwtenpuree na dan. Terug op de boerderij kan ik voor heteerst wat naar tv kijken en naar de radio luisteren. Muziek is toch moeilijk te missen voor me, evenals de familie. Gelukkig bestaan er mobieltjes. Gelukkig maar dat ze belde want ze dacht dat ze me morgen al op moest pikken. Nee, overmorgen pas. Als ik ergens kinderen zie wordt ik wat verdrietig. Lieve Luka, lieve Linden, pas maar op als ik terugben want dan ga ik knuffelen.
Gefietst 40 km.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten