Dag 8 17-07-2005

Porthmadog 17.46 uur.

Na een onrustige en warme nacht met een hoop snurkers (goddank mijn oordoppen) rond 6.15 uur wakker. Gelukkig want ik heb behoefte om et fietsen. Eerst nog ontbijten tussen 50 of meer japanners en dan of we go voor de laatste etappe. Het brengt me over de Menai brug naar het eiland van Anglesey. Een mooi en zeer rustig ritje. 2 auto's tegengekomen in de eerste 30 km. Vlak noemen ze het hier, ik noem het licht glooiend. Onderweg een zgn burialchamber en een hunnebed bezocht. Ik heb om 13.00 uur afgesproken vlakbij Holyhead, bij de vuurtoren van South stack want daar stopt letterlijk de weg en is dus een gepast einde van mijn reis. Holyhead zelf is maar een lelijk havenstadje maar daareentegen is het stuk land daarachter schitterend. Stijle kliffen, archeologische vindplaatsen en veel vogels. En mooi weer. Een mooie afsluiten voor deze schitterende tocht. Vandaag gefiets: 64 km, totaal op de teller: 526 km.

Mooiste gedeelte van de tocht? Het stuk wat niet officieel bij de tocht hoorde, de rit door Elan valley. Leukste overnachtingsplaats? Beili barn, Rhayader.
Pittigste heuvel? naar de gospel pass. Mooiste cultuurmoment? 's Ochtendsvroeg Llanthony priory bezoeken.

Dag 7 16-07-2005

Bangor youth hostel 21.05 uur

Vandaag weer vertrokken voor mijn laatste 2 dagen fietsen. Pannekoeken als ontbijt dus daar kan het vandaag niet aanliggen.
De eerste 20 km naar Criccieth zijn mooi door landelijk gebied en gaan op en neer, het kasteel was nog niet open dus dat laat ik aan mij voorbij gaan. De volgende 20 km is wat eentonig en niet zo interessant. De 20 km daarop is nog minder, wel 2 voordelen, het is vlak en autovrij.
In Carnarfon aangekomen eet ik wat broodjes, en sorry, ik kan het niet laten, een paar chickenstrip van KFC. De laatste 10 km zijn ook niet echt je van dat dus ik moet zeggen dat dit de moinste etappe is. Het kan natuurlijk niet elke dag feest zijn, temperatuur is inmiddels ook gedaald naar 20 graden. Bangor is de grootste stad die ik tot nu toe heb bezocht, met een drukke lange winkelstraat. Het is een studentenstad. Ik zoek de rust op van de oude pier en drink daar een kopje thee met een scone. Wat ik daar ook vind is een internetcafe, mooi, kan ik mijn mail bijlezen.
Ik praat in het youth hostel veel met een man van 60 uit Engeland voornamelijk over politiek en sport. Vanavond nogmaals fish and chips geprobeerd, nu was het een stuk beter.
Ben benieuwd hoe het slapen hier gaat, lig met 5 andere op 1 kamer. Maar heb altijd mijn oordoppen nog. Morgen alweer de laatste 50!! en ik heb nog zoveel ruimte in mijn dagboek. Goed excuus om volgend jaar weer op fiets te gaan??

Gefietst 74 km

Dag 6 14-07-2005

Porthmadog 16.31 uur.

In bad mijn ding opschrijven...
Eerst mijn verhaal van gisteren afschrijven. Wat een hellenacht. Wat gedachten in iemands hoofd (mijn) allemaal niet kunnen doen.
Had net crimewatch zitten kijken en ik vertrouwde die blutte Ier niet. Ik lag al later op bed en had gelukkig aan de eigenaar gevraagd of hij niet op een andere kamer kon. Ik mijn deur op slot en proberen te slapen, nou dat ging niet, ik was bang en elk geluidje deed me verder verkrampen.
Ik heb tot 02.00 uur liggen malen in mijn bedje, toen heb ik alle lichten aangedaan en ben gaan lezen tot 02.45 uur met mijn zakmes onder mijn kussen. UIteindelijk dan toch in slaap gevallen en weer wakker geworden, gelukkig. Van al die spanning kon ik niet eten en ben ook maar snel vertrokken daar zonder die Ier nog te zien.

Eerst een flink stuk klimmen naar de zgn "happy valley"?
Is erg mooi en ik word er weer happy van, daarna een stuk richting de kust, waar is die dan?
Ineens van achter een bocht zie ik dan de oceaan, of liever gezegd de Ierse zee. Fantastisch!
De laatste 40 km zijn relatief eenvoudig, alleen bij Harlech gaat het nog even steil omhoog.
In Harlech zelf is een helling van 40%!!
Ik word om 13 uur herenigd met de familie.Ik ben er al om 12 uur dus heb de tijd om een praatje te maken met de plaatselijke straatmuzikant, een ex-marinier die ook in Nederland heeft gelegen (met zijn schip).
Om 13.30 uur zijn ze er eindelijk, samen bezoeken we nog Harlech castle en gaat de fiets op de drager. 2 dagen rust.

Dag 5 13-07-05

Reditreks bunkhouse, Machynlleth.
Hier ademt alles mtb uit, niet gek want eigenaar heeft een bike-shop en organiseerd mtb-tochten. Ik heb mijn eigen mtb tocht erop zitten.
Rond 8.15 uur vertrokken. Omdat de benen pijn, moe en stroef aanvoelen besluit ik om een shortcut te nemen. In kilometers zeker waar maar qua stijging zeker niet! Ik beland al snel op hele smalle wegen waar weinig verkeer komt getuige al het gras wat midden op de weg groeit.
Een vriendelijke man die zelfs een beetje nederlands spreekt, wijst me de weg. De weg leidt naar hekken?? Dit is niet zo ongewoon, zo houden ze de schapen uit elkaar. Over de schapenstront ploeter ik voort en opeens stopt de weg, geen hek maar weiland....
Hmm, toch niet goed maar die ene weg leek toch ook niet op een weg? Toch is dit de juiste weg.
Diep in een bos kom ik over een stokoud bruggetje met watervalletjes eronder. Droom ik nu of zag ik daar een trol wegschieten..bestaan ze dan toch?
Door al weer een hek rijd ik verder tot ik op een erf kom. Ook doodlopend, wat niet doodloopt zijn de honden op dat erf. Al blaffend komen ze op me af. Ik schijt in mijn broek.
Ooit heb ik eens gelezen dat blaffende honden niet bijten en dat je veel lawaai moet maken. Dat doe ik maar en verhip, het werkt nog ook. De honden gaan met hun staart tussen de benen huiswaarts. Ik ook.
Uiteindelijk na een giga steile afdaling op een net geasfalteerd weggetje kom ik op de weg waar ik moet zijn. Nog maar even. Als je de stad, Machynlleth, komt inrijden heb je daar het centrum voor keltische kunsten. Daar souvenirs ingekocht.
'S avonds magnetronmaaltijd gegeten, chicken masala.

Zit ik binnen wat te lezen en uit te rusten zie ik dat er mooi licht is buiten. Nog maar een klein stukje fietsen en kijken of ik nog wat mooie plaatjes kan schieten. Als de dia's zijn gelukt dan moeten er mooie plaatjes bij zitten. Helaas is mijn rolletje volen de lege liggen nog in het bunkhouse.
Terug daar zit ik dit op te schrijven als er iemand op het raam klopt. Een blutte Ier die hier ook wil slapen en van mij geld wil lenen. Creep, afijn, ik bel de eigenaar voor hem en hij kan nog blijven ook. Hij doet op zich aardig tegen me en we kletsen wat maar ik ben (vast door vreemde omgeving) achterdochtig, w.s onterecht but you'll never now. Gelukkig slaapt hij op een andere kamer en kan de mijne op slot. Kijken of ik morgen nog wakker word.

Gefietst 62,27 km

Dag 4 12-07-05

Capel Bangor, 15.55 uur.
Wat een dag!
Rond 8.00 uur vertrokken richting Elanvalley en rond 9.00 uur aangekomen bij het bezoekerscentrum. Gaat jammer genoeg pas om 10.00 uur open. Daar ga ik niet op wachten, er is genoeg te zien. Het lijkt soms wel een sprookjeslandschap. Vooral het eerste gedeelte is adembenemend. En geen kip te zien, wel heel veel schapen. Die hebben vrij spel en lopen gewoon over de weg. Als ze mij zien slaan ze op de vlucht en rennen ze honderden meters voor me uit.
Het is hier echt geen meter vlak maar het is erg verlaten en dat maakt het zo bijzonder hier. Uiteindelijk ga ik het meren/dammen landschap uit en ga het grote "niemandsland" in. Indrukwekkend die leegte, zo had ik me Wales voorgesteld. Kale vlaktes, heuvels met veel snelstromende beekjes, de wolken die met het licht spelen....uiteindelijk kom ik aan bij Devil's bridge, bekend om zijn 3 bruggen boven elkaar. Ik eet daar wat warms en vertrek snel weer want ik ga niet voor 2 pond 50 een paar trapjes naar beneden om een brug te zien te midden van tientallen duitsers terwijl ik net uit onbetaalbare schoonheid kom....gratis!
Een flinke klim brengt me naar het punt waar ik rechts af moet slaan en het landschap veranderd. Ik ga zo'n 5 km steil naar beneden. Ondanks dat ik naar beneden fiets ga ik soms niet harder dan 11 km per uur van wege die steilte en slecht wegdek. Ben blij dat ik het niet naar boven hoeft te klimmen.
Door het andere landschap van akkerbouw en genietend van 2 rode wouwen die naast me blijven cirkelen, pedaleer ik verder. Waar zou mijn b&b zijn? Er zit geen kaartje bij en straatnamen zijn er niet. Dan maar ff vragen aan een paar locals. In een straatje ligt net een kar met hooi op zijn kant en er staan een hoop mannen bij, die hebben vast geen tijd of zin om zo'n stomme toerist te helpen. Maar nee hoor, vriedelijk als altijd word ik de juiste kant opgewezen.
Op een chique boerderij mag ik mij settelen. Dineren kan ik bij de plaatselijke golfclub. Klinkt decadent maar is daar zo gewoon als een voetbalkantine hier. Redelijk te eten hier op de erwtenpuree na dan. Terug op de boerderij kan ik voor heteerst wat naar tv kijken en naar de radio luisteren. Muziek is toch moeilijk te missen voor me, evenals de familie. Gelukkig bestaan er mobieltjes. Gelukkig maar dat ze belde want ze dacht dat ze me morgen al op moest pikken. Nee, overmorgen pas. Als ik ergens kinderen zie wordt ik wat verdrietig. Lieve Luka, lieve Linden, pas maar op als ik terugben want dan ga ik knuffelen.

Gefietst 40 km.

Dag 3 11-07-05

Beili Barn, Rhayader 18.21 uur
Wat een lange dag zeg, toch ging het al beter dan gisteren. Met name dan de afstand. Pas over de 80 km begon ik leeg te raken. 6.30uur op en 3 kwartier laterop de fiets. Wilde vroeg over de 1e bergen heen zijn. Het klimmen gaat in eerste instantie langzaam stijgend over hele smalle weggetjes. Hoogtepunt 1: Llanthony Priory, een abdei ruine. Ik was er rond 8.00 uur en het was eigenlijk nog gesloten. Tenminste dat zag ik op een bord staan toen ik alles al had gezien, behalve dat bord dan. Afijn, er was niemand dus ik had het rijk voor mezelf. Verder naar de Gospel pass, het hoogste punt van de route, 600 meter.
Zo'n paar honderd meter voor de top gaat het met zo'n 15% opwaarts en dat wordt me net voor de top teveel. Ik moet even lopen maar das bijna net zo zwaar als fietsen met zo'n zwaar bepakte fiets. Het is fantastisch helder weer en de uitzichten zijn daar ook naar.
Een heerlijke afdaling tot in Hay-on-Wye, huh Hay zeg je en niet Glasbury? In alle haast een afslag gemist. Dan maar de snelste weg terug naar Glasbury. Gelukkig vrij vlak en de wind in de rug maar toch weer een extra 9km. Vanaf daar is het een vlakke rit door bos langs de rivier Wye naar Builth Wells. Wederom spaghetti gegeten.
De laatste loodjes, ja die zijn echt het zwaarst. Gelijk uit Builth Wells gaat het steil omhoog het achterland in. Zo goed als geen verkeer.
Een wat ruiger landschap met veel, heel veel heggen en varens. UIteindelijk stopt de weg en gaat de route over in een eerste onverhard gedeelte van ongeveer 4 km. Goed te fietsen staat in de gids, nou not dus. Het is een oude romeinse weg die bezaaid ligt met stenen en toch nog behoorlijk wat modder. 2/3 moeten lopen in de snikhete zon, het put uit.
In Rhayader val ik bijna om van vermoeidheid, waar is mijn slaapplaats?
U raad het al, 4 km buiten het dorp, bergop. Helemaal kaas kom ik daar aan bij een mooi huis met vriendelijke oudjes. Wederom het rijk alleen. Heerlijk gedoucht en de billen wat verzord. Daarna weer terug naar het dorp op zoek naar een winkeltje en een pub om wat te kanen.
Spare-ribs gegeten, nou nooit doen in Wales. En overal weten ze er weer peas bij te gooien (erwten). Op de weg terug zie ik de beroemde rode wouwen, ik rijd dan ook midden in kite (=rode wouw) country en mijn overnachtingsplaats is ook direct gelegen aan het voederstation van die mooie beestjes.

Wat valt op?:

- heggen
- eiken
- Geen fietsers
- auto's racen allemaal
- gaan toch ruim aan de kant voor me
- vriendelijke lui
- slechte keuken

Gefietst 65 km.

Dag 2 10-07-2005

Pantygelli, Smitthey's bunkhouse 15.30uur
Het klokje bijna rond geslapen n.l. tot 7.30uur. Had de wekker niet aangezet omdat het ontbijt pas vanaf 8uur geserveerd werd. Niet echt een typisch engels ontbijt maar desalnietemin smaakt het goed. Om 8.45 uur vertrokken, na wat zoeken (blijkt dat route 8 hier route 42 is) de eerste fikse klim het dorp uit, het is gelijk een zware beproeving. Fijn begin en het kwik stijgt ook snel naar de 30 graden celcius. Het is een mooie route die steeds op en neer gaat met dan weer korte steile klimmetjes dan weer wat langer en minder steil. Het vervelendste zijn gek genoeg de afdalingen, die zijn n.l. ook steil en kort en links en zeer smal en door de holle wegen zie je niet veel. Dus veel remmen. Elke keer neem ik me voor om te stoppen maar elke x kan ik geen geschikte plek vinden n.l. koel en met een terrasje, de dorpjes zijn te klein voor een cafe o.i.d. en het is te heet voor een koel plekje. Korte tussenstops zijn er in Usk, waar een rommelmarkt is met dezelfde zooi als bij ons thuis dus daar ben ik snel op uitgekeken. Wat later, voor Abergavenny, word er een grote paardenshow gehouden, erg druk maar ik haat die beesten dus waarom zou ik gaan kijken? Wat mijn aandacht trekt is wel leuk...in 1e instantie denk ik een schaapherder te zien maar dichterbij gekomen zie ik dat het honden zijn. Ze worden evenwel net zo gehoed als schapen.
Ik vraag aan iemand hoe ver het nog is, hij zegt niet ver (klopt) en "all the way down" (klopt niet). # Aangezien ik vrij leeg ben en moe valt dat me zwaar en voor het eerst MOET ik stoppen#. Na 10 minuten op naar Abergavenny. Heerlijk spaghetti gegeten en alhoewel ik vol zit douw ik toch alles naar binnen, wie weet wanneer ik weer kan eten. Nog een steile klim het dorp uit en ik ben bij het bunkhouse, een schapenboerderij. Ik kan er niets eten/kopen dus moet ik weer terug naar beneden, zonder bagage deze keer en dat scheelt aanzienelijk. Bij een klein sparretje koop ik wat voorraad. Warm eten doe ik wel bij de pub vlakbij de boerderij. Kom ik daar om 15.15uur, ze serveren NIETS tussen 15-18 uur en na 18 uur geen eten alleen maar drank. Vanavond nogmaals naar beneden? Dat zie ik straks wel als ik honger krijg. Nu even heerlijk relaxen in een luie stoel en genieten van het gemekker van de schapen en het gestjilp van de zwaluwen. # Voel me niet zo lekker #, w.s. van de honger. Dat betekend naar beneden en ook weer 3 km steil naar boven. Kom ik in het dorp, is alles verlaten. Er is na veel vragen nog 1 tent open waar ik wat kan eten. Vooruit dan maar, de honger wint. Ik pak iets wat ik niet ken maar wel denk te herkennen, black angus beef pie with roasted gravy. Een soort hachee met daarop een taartje van bladerdeeg. Best lekker, flinke pint erbij en ik ben weer de jonge. Terug naar boven gaat een stuk beter dan vanmiddag # ik herstel snel #. Bij de boertjes mocht ik nog even op teletekst kijken wat de tour de france had gedaan. Alweer slaat Rabobank toe, gisteren Weening, vandaag Rasmussen. Drie hoeraatjes, geeft me moraal of zou dat komen omdat Sandra heeft gebeld? Oordoppen in en slapen maar!
Gefietst 104,3 km.

Dag een 09-07-2005

Chepstow Upper Sedburyhouse

En bedankt lieve mensen, hele dag mijn tranen kunnen bedwingen maar de bladzijden die jullie in mijn dagboek hebben geschreven zijn ontroerend dus waren de druppels die andere druppels lieten opwellen.

03.30uur wakker en op weg, via Belgie, Frankrijk, Engeland door naar Wales. De kids zijn superbraaf ondanks dat de 1 wat meer aandacht vraagt dan de ander. Eerste hoogtepunt voor de kids...is de boot, ze vinden het geweldig. Ik zelf heb een dipje, ben moe en kan niet tegen het rustgevende gewieg van het schip. Ik ga het stuk door Engeland rijden zodat Sandra kan uitrusten voor haar deel van de reis. De reis verloopt vlotjes al slaat de vermoeitheid bij bijna iedereen toe. Linden heeft nog gedut. 1 moment van pech levert dan ook de nodig chagerijn op, we rijden fout en lijken recht Londen in te rijden. We gaan de weg maar eens vragen, een uiterst vreindelijke mevrouw stuurt ons weer de juiste richting op. Over de Severn-bridge weer fout maar dat geeft niet zo want we zijn er nu bijna, althans ik dan. De zenuwen nemen giga toe, ben er een beetje misselijk van. Op Chepstow aangekomen is het dan zover...afscheid nemen en dat terwijk ik weet dat jullie nog zo'n 5uur moeten. Ik weet niet wat ik erger vind, jou "alleen" te laten voor deze klus of mezelf zielig vinden. Het lijkt wel op heimwee!

Ik ga het er maar uit fietsen en heb dan ook snel mijn slaapplaats gevonden, een b&b. Weinig spraakzame mensen overigens. Dan maar mijn oorspronkelijke plan, een bezoek aan Tintern abbey. Bij het plaatselijk toeristenburo zeggen ze dat het ver fietsen is en over een drukke, hele steile weg gaat. Oeps. Maar de waarheid van een niet fietser is niet de waarheid van een wel fietser. 8km op en af over inderdaad een drukke weg maar dat mooie weer en dat vooruitzicht doet dat teniet # sterke benen, goede ademhaling # . Fantastisch die ruine, jammer dat ik dit niet met jullie kan delen maar ik hoop dat de dia's dit enigsinds vergoeden. In het souvenirwinkeltje ben ik al geneigd om veel geld uit te geven maar verstandig als ik ben, wacht ik want er zijn er vast nog meer. Wat een vriendelijke lui zeg! Weer terug in Chepstow gaat de maag knorren, wat locals raden me aan om fish and chips te eten en ze weten toevallig daar de beste tent voor. Nou ik heb nog nooit zoiets ranzigs gegeten. Het zat al binnen 10 seconden in een krant verpakt, en nu overdrijf ik eens niet. Op een stopeje getracht die dot vet te eten maar ik kreeg het niet weg dus heb het weggegooit. Dan maar wat koekjes.

Nu, nog vroeg, al in bed hoop ik op een telefoontje van jou , denk niet dat je daar de puf nog voor hebt, zie je volgende week.

Eerste keer

Fiets route 220664 - powered by Bikemap

Hallo, dit is mijn verhaal van mijn fietsavonturen.
Eindelijk komt er dan een uitgebreid verslag van mijn fietstocht door Wales, The Lon Las Cymru. Deze route gaat van het zuiden van Wales vanuit Chepstow van start en eindigt op het eiland van Angelesey in Holyhead.
In april 2006 staat de volgende tocht gepland, een tocht door de binnenlanden van Noord-Griekenland, oftewel de streek Epirus.