Reditreks bunkhouse, Machynlleth.
Hier ademt alles mtb uit, niet gek want eigenaar heeft een bike-shop en organiseerd mtb-tochten. Ik heb mijn eigen mtb tocht erop zitten.
Rond 8.15 uur vertrokken. Omdat de benen pijn, moe en stroef aanvoelen besluit ik om een shortcut te nemen. In kilometers zeker waar maar qua stijging zeker niet! Ik beland al snel op hele smalle wegen waar weinig verkeer komt getuige al het gras wat midden op de weg groeit.
Een vriendelijke man die zelfs een beetje nederlands spreekt, wijst me de weg. De weg leidt naar hekken?? Dit is niet zo ongewoon, zo houden ze de schapen uit elkaar. Over de schapenstront ploeter ik voort en opeens stopt de weg, geen hek maar weiland....
Hmm, toch niet goed maar die ene weg leek toch ook niet op een weg? Toch is dit de juiste weg.
Diep in een bos kom ik over een stokoud bruggetje met watervalletjes eronder. Droom ik nu of zag ik daar een trol wegschieten..bestaan ze dan toch?
Door al weer een hek rijd ik verder tot ik op een erf kom. Ook doodlopend, wat niet doodloopt zijn de honden op dat erf. Al blaffend komen ze op me af. Ik schijt in mijn broek.
Ooit heb ik eens gelezen dat blaffende honden niet bijten en dat je veel lawaai moet maken. Dat doe ik maar en verhip, het werkt nog ook. De honden gaan met hun staart tussen de benen huiswaarts. Ik ook.
Uiteindelijk na een giga steile afdaling op een net geasfalteerd weggetje kom ik op de weg waar ik moet zijn. Nog maar even. Als je de stad, Machynlleth, komt inrijden heb je daar het centrum voor keltische kunsten. Daar souvenirs ingekocht.
'S avonds magnetronmaaltijd gegeten, chicken masala.
Zit ik binnen wat te lezen en uit te rusten zie ik dat er mooi licht is buiten. Nog maar een klein stukje fietsen en kijken of ik nog wat mooie plaatjes kan schieten. Als de dia's zijn gelukt dan moeten er mooie plaatjes bij zitten. Helaas is mijn rolletje volen de lege liggen nog in het bunkhouse.
Terug daar zit ik dit op te schrijven als er iemand op het raam klopt. Een blutte Ier die hier ook wil slapen en van mij geld wil lenen. Creep, afijn, ik bel de eigenaar voor hem en hij kan nog blijven ook. Hij doet op zich aardig tegen me en we kletsen wat maar ik ben (vast door vreemde omgeving) achterdochtig, w.s onterecht but you'll never now. Gelukkig slaapt hij op een andere kamer en kan de mijne op slot. Kijken of ik morgen nog wakker word.
Gefietst 62,27 km
Geen opmerkingen:
Een reactie posten