O.K. geslaagd!!

Zoals ik al eerder had geschreven heb, correctie, had ik een hernia.
Afgelopen dondedag ben ik succesvol geopereerd hieraan in het ziekenhuis van Bergen op Zoom.
Inmiddels ben ik weer revaliderende en dat valt me best zwaar.
Ik moet erg goed naar mijn lichaam luisteren en dat betekend vooralsnog veeeeeel rusten en das best moeilijk voor iemand die niet op zijn gat kan zitten.
Alle rottige details van ff voor en na de operatie zal ik jullie niet mee vermoeien maar ik kan wel zeggen dat ik zowel mentaal als ook lichamelijk een behoorlijk klysma heb gehad (letterlijk en figuurlijk;)) en dat is goed. Ik voel alsof ik opnieuw kan gaan beginnen met wat dat dan ook mag wezen...
Door de chronische verklaring van een jaar die je krijgt na een operatie voor fysiotherapie ben ik in ieder geval verzekerd van een gedegen start en voorbereiding op nieuwe sportieve hoogtepunten.

Ze zijn er

Zoals je waarschijnlijk al gezien hebt staan de foto's er alweer een tijdje op, ben er zelf wel blij mee.
Was er ff tussenuit dus kon dit nog niet vermelden maar dan toch....

Foto's komen eraan!

Ik denk nog een week of 2 en dan hoop ik de foto's erbij te kunnen zetten.
Ik zat wat krap bij kas dus het duurde wat langer.
De pijn in mijn been waar ik het in mijn blog wel eens over had evenals de rugpijn hebben een oorzaak, ik heb een hernia. Een mri heeft dit uitgewezen. Dit is een bittere pil en ik zie mijn (fiets) wereld tijdelijk, althans dat hoop ik, instorten. Op mijn racefiets heb ik al een half jaar niet gefietst en mijn fietstocht in Griekenland heeft de hernia waarschijnlijk geen goed gedaan.
Wat nu....ff afwachten, misschien medisch fitness, misschien opereren? ik weet het niet en zal moeten overleggen met de huisarts e.d.

Dag 14 - 21-05-06

18.20 uur
W.s. de laatste avond dat ik in mijn dagboek schrijf want morgen ga ik naar huis terug. Rond 08.00 uur aan het ontbijt, ik had geen enkel idee wat deze dag te gaan doen. De mensen die de groepsreis hebben gedaan zijn ook teruggekomen en die willen de Pantokrater beklimmen, het hoogste punt op Corfu (913 m). Een rit van 80 km. In mijn eentje zag ik dit niet zo zitten maar ik vraag of ik mee mag fietsen en dat is geen probleem. Om 09.00 uur vertrokken we met 5 man richting de berg.
De eerste 20 km ging gezellig kletsend snel voorbij, even gepauzeerd en wat gedronken en toen kon het echte werk beginnen. Het eerste stuk klimmen was een gedeelte met 22 haarspeldbochten en liep door tot in het dorpje Sinirades. Daar onze lunchpauze gehouden, 1 van ons was ipv omhoog naar de afslag omlaag gereden en kwam pas later bij ons? Nog 6 km...maar delaatste kilometer gaat steil (boven de 15 % stukken) omhoog en gaat over een grindpad dus moeilijk berijdbaar als je zo met je krachten aan het smijten bent. En wat was het weer heet.Het is een mooie en afwisselende klim die in mijn eigen tempo goed is te doen, tot die laatste kilometer dan, je komt de bocht om en op een rots zie je een weg lopen. Ik denk, is dat nou de weg naar de top, oeps, slik. Al met al ben ik och fietsend boven gekomen, het heeft me een paar liter zweet gekost maar dan heb je ook wat. Boven nog een foto genomen van Jim, Jan, Henk, Onno en ikzlelf. Er was daarboven een klein kloostertje waar we met onze korte broek niet inmochten, voor de kerk lag een mandje met daarin lange rokken om de benen te bedekken. Deze aangetrokken en toch maar vene binnen gespiekt, erg mooi. 1 altaar is helemaal van zilver, plafonds en muren zijn bedekt met fresco's.Helaas mochten er geen foto's worden genomen.

De afdaling, geen fijne. In het begin is het zo steil en gevaarlijk dat ik regelmatig even de velgen moest laten afkoelen, de rest van de afdaling is er een van vele bochten. Na wat verkeerd te hebben gereden arriveren we rond 17.30 uur weer bij het hotel, uitgeput en rijp voor een bad.
Samen met de fietsgroep om een uur of 8 op het terras afgesproken om gezamelijk te eten, dit was erg gezellig.
Morgen voor het vertrek gaan we nog even met zijn vieren de hoofdstad in waar ieder zijn weg gaat en nog wat laatste spullen koopt. Ik vind op het laatste moment toch nog een boekenwinkel waar ze verkopen wat ik wil, n.l. een fotoboek van de Epirus. Met een borrel in een loungecafe een mooie afsluiter van de vakantie.

What's next???

Dag 13 - 20-05-06

17.00 uur
Tsja, wat zal ik eens schrijven??
Met dat het einde nadert, nadert ook het einde van mijn ...inspiratie. Ik ben onderwijl ook muziek aan het luisteren en dat en schrijven gaan niet samen merk ik. Dus ff pauze om de White stripes af te luisteren.
Vanmorgen besloten om route 2.4 te gaan rijden met een kleine omweg naar Gardiki fort en een meer. Tot aan de afslag naar het fort toe is eht mooi, maar deels heb ik dit al gefietst toen ik naar het strand ben geweest. Benen voelde goed aan op een pijnscheut vanuit mijn rug na dan.
Fort Gardiki en het meer kan, nee moet ik iedereen afraden, het is dat ze zeggen dat het een fort is, voor mij was heteen met onkruid overwoekerd geheel. Jammer. Dan maar naar het meer, misschien nog wat vogels spotten. Het meer was deels opgedroogd, stonk en leek op plaatsen wel een vuilnisbelt. De duitsers in een tourbus vonden het desalnietemin mooi want namen overal foto's van!? Behalve van mij en ik was nog wel het ....van...
Terug naar de route, ik moet een lange klim doen. Bij Stavros rijd ik in plaats van rechtdoor naar rechts , het plaatsje in. Dat gaat 2 km steil omhoog en loopt dood foutje. Na een heerlijke afdaling met mooie uitzichten op de kust, beland ik op de drukke kustweg naar Kerkyra. Ik mis de afslag naar het binnenland dus ik moet erover doorrrijden. Eerst stop ik nog bij een pitazaak, een soort shoarmatent maar dan op zijn greiks. Ik bestel een pita met geroosterd vlees en friet daartussen. Ik had zo'n honger en het was zo lekker dat ik er nog een neem.
Rond 15.30 uur weer terug op hotel, uitzweten en mijn spannende boek uitlezen, dit is tegelijk een primeur, nooit eerder las ik een boek in 2 dagen uit.
Nu naar het terras een Mythos besteld, grieks bier, en gegeten.

Dag 12 - 19-05-06

16.00 uur
Gisteravond heerlijk gegeten, iets met gekruid gehakt, beef taki?
Beneden in de boekenkast een spannend boek gevonden, lag om 21.00 uur in bed te lezen.

Rond 08.00 uur ontbijt genomen en op het gemakje naar Kerkyra gereden. Ik heb daar een paar uur door de soms erg mooie steegjes van de oude stad gedwaald. Op een terrasje pasta gegeten en nog wat griekse spulletjes gekocht, een cd, ouzo en griekse kruidenmix voor de stoofpot sifroda.
Nu lig ik dus lekker te schrijven en lezen op mijn bed. Ben blij niet te veel te hebben gedaan vandaag, de benen voelden erg moe aan.
Vanavond staat er verse zeebaars op het menu, dit had Anna, de bazin van de taveerne gisteravond aan de vaste klanten gevraagd zodat ze vers kon inkopen. Het was heerlijk. Gelukkig ben ik altijd 1 van de eerste die op terras zit want het zat om 20.30 uur helemaal vol, zo ook mijn buik.

Dag 11 - 18-5-06

18.00 uur
Net heerlijk gedoucht en een gezellig praatje gemaakt met 2 nederlandse wandelaars.
Gisteravond nog finale champions leaugue finale gekeken met grieks commentaar, 't was pas laat toen ik op bedje lag.
Ze hebben hier trouwens een hele mooie ecologische manier om muggen te vangen, n.l. een zwaluw. Die kwam zo nu en dan de huiskamer invliegen.
Vandaag zou ik op het gemakje gaan doen. Route 2.5 gedaan, maar 1 klim naar Agios Gordis, een mooie baai.Erg steil afdalen en ik ben er. He er staan ligbedden en parasols, wat een service denkt de naieve en zuinige zeeuw dan, helaas, een uur later stond er een griek om geld te vragen. Het was ook te mooi om waar te zijn.Ik lig eigenlijk wel heerlijk dus ik betaal. Na een goeie 2 uur ben ik het wel beu. Ik zou eerst dezelfde weg terug nemen maar ik heb tijd over dus ik fiets de route helemaal uit. Het begint natuurlijk met die hele steile afdaling omhoog te klimmen. De beloning is mooie uitzichten op de baai en vele cipressen. Op een duur terras een heerlijke milkshake gedronken.De komende 2 uur over allerlei binnenweggetjes op mijn gemak de route uitgefietst. Bij het hotel een lekker koud pintje en eten.
Ondanks de steeds pittige hellingen en de hitte voel ik me nog best fit.

Dag 10- 17-5-06

17.00 uur
Na een goede nacht rond 07.00 uur op. Ik denk hmm, lekker ontbijten...
Om 08.00 uur nog niets levends te ontdekken in het hotel, om 08.15 uur nog niets. Ontbijt heb ik inmiddels uit mijn hoofd gezet maar ik wil wel weg en ze hebben mijn paspoort nog. Ik zie een deurbel, na 3x bellen zie ik mama in een pyama uit de slaapkamer komen. Ze dachten vast dat die rare snuiter uit Ollandos zou uitslapen. Afrekenen en wegwezen, het laatstse stukje ging ook over de snelweg maar alleen in het begin wat klimmen en dan een lange afdaling naar Igoumenitsa.
In de haven eerst een kaartje gekocht, goedkoper dan de vorige en ze verzekerde me ervan dat de boot er maar 1 uur en 20 minuten zou varen.Boot vertrekt pas over een uur en aangezien ik niet heb ontbeten zoek ik eerst wat te eten op. In een hotel kan ik voor weinig geld aan een ontbijtbuffet meedoen. Dat smaakte toch wel erg goed. Bij een kiosk een telegraaf gekocht voor op de boot, heerlijk. De boot meert aan en ik kan erop. Wat een luxe zeg, lederen stoeltjes en inderdaad erg snel.
Rond 13 uur ben ik terug op Corfu. Nog even mijn weg weer vinden door de stinkende straten van Kerkyra en ik ben weer op het hotel. Ik bespreek de reis met Bertus en ik check in. Ik eet snel nog wat fruit want iets anders is er nog niet te verkrijgen.
Ik teken in het boekje van Linden (mijn oudste zoon) wat vogels die ik gespot heb, rusten en om een uur of zeven een hapje eten onder de plataan bij Anna.
Het was heerlijk, sifroda, een stoofpotje van rundvlees, ui, tomaat en aardappel.

Vanuit mijn zolderraampje zie ik de koperen ploert achter de bergen verdwijnen.

Dag 9 - 16-5-06

15.56 uur
Wat een klote dag...
Lekker geslapen dus de dag begint goed. Ik zie wat op om de stad te verlaten en de weg te vinden uit het drukte van Ioannina maar dat valt ook nog wel mee.
Binnen een half uur zit ik weer in de bergen tussen haar prachtige natuur. Tot nu toe gaat het goed, er is maar 1 maar; de benen voelen slap aan. Vervolgens kom ik aan in Dodoni, ik heb daar een overnachting in gedachten. Helaas, hotel is dicht, dichtst bijzijnde hotel...50 km verderop of terug naar Ioannina.
Afijn, eerst maar eens de archeologische opgraving van Dodoni bezoeken, een oud colloseum. Jammer dat net alles is afgezet en ik het alleen van onderaf kan bekijken. Ik ben snel uitgekeken. De hitte is inmiddels aardig opgelopen. Tsja, nu naar Paramithia...
In een gehuchtje eerst wat gegeten en gevraagd hoe ik naar Paramithia kan, zo en zo. Schijnt het de snelweg te zijn. Het is korter, vlak en dus op dit moment even een aantrekkelijk alternatief.
Daar krijg ik al snel spijt van. Het is ten eerste geen 20 km wat hij verteld had maar 25 km, het is niet vlak maar 15 km vals plat, het is een oven op de weg tussen de bergen in en ik kan er geen 1 keer vanaf, verder ben ik te druk bezig met te balen dat ik me vergeet in te smeren met zonnebrand dus ik verbrand enorm. De pap in mijn benen is niet verdwenen dus het voelt aan als een monsteretappe, daarbij komt nog eens dat ik door diverse tunnels moet, heel leuk als de auto's met 120 voorbij razen. 1 geluk, het is niet druk op de snelweg. Na ruim 2 uur ploeteren kom ik aan bij de afslag Paramithia, een lange bochtige afdaling volgt. En dat is geen minuut te laat want ik werd al aardig moedeloos, intussen zijn mijn armen verkleurd van mooi bruin naar ook mooi rood. Een lange afdaling dus dat betekend dat ik toch heel wat ben gestegen. Ik zie voor mijn neus een nieuw hotel opdoemen, ziet er chic uit maar ik vraag toch even naar de prijzen. Die vallen mee zeg. Inchecken maar. Door 2 mooie dames word ik naar mijn kamer begeleid. Wat kan een douche en een bed toch heerlijk aanvoelen.
Vanmiddag trouwens Bertus gebeld en gevraagd of ik 3 nachten extra op Corfu kan verblijven, dit was ok dus morgen op naar Igouminitsaen de boot naar Kerkyra.
Bij deze zit de vasteland trip er dus op.
Samenvattend:
Dag 1; in de regen mijn eerste kilometers gemaakt.
Dag 2; Prachtige op en af route met mooi weer.
Dag 3 en 4; Aristi, 2 dagen met alleen maar hoogtepunten.
Dag 5 en 6; Zware rit ernaar toe (Koukouli), doods dorp maar schitterende natuur in de omgeving, bruggen van KIPI!
Dag 7; Ioannina, te druk, te duur.
Dag 8; rare dag, druk, mooi, tegenvallend, dicht, heet, zwaar, vermoeiend, gevaarlijk, saai en verbrand.

Ik zou graag nog een keer terugkomen voor de hoogtepunten te delen met het gezin, dan met een auto want dan kanik er nog andere hoogtepunten aanknopen die ik nu gemist heb, zoals Aooskloof, Meteorakloosters, Arta en de kustlijn.

Dag 8 - 15-5-06

16.40 uur
Iets beter geslapen. Om 09.00 uur op naar Ioannina. Ik heb pijn in mijn re-been dus die ene klim in het begin gaat moeizaam, de rest van de route is vlak en dalend.
Het is tot nu toe het minste stuk van de route, alleen het stuk "platteland" voor Ioannina is mooi, voor de rest ga ik de drukte tegemoet en dat staat me meer tegen dan ik had verwacht.
Na veel zoeken in de oude stad het hotel gevonden, de minste sfeer en de duurste prijs, welkom in de stad.
Niet veel gedaan, weer betrok wat. Hapje eten op een terras en wat gerust. Vanavond naar de bioscoop, er word niet nagesynchroniseerd maar grieks ondertiteld. Terwijl ik in de bios zit breekt buiten een giga plensbui los, dat hoor ik later gelukkig pas en ik zie het aan de enorme plassen.
Ik lijk wel een beetje verzadigd na al dat moois de afgelopen dagen, daarbij komt nog bij dat ik elke avond in mijn eentje zit en dat valt me meer tegen dan ik wilde.
Morgen de drukte weer uit.

Dag 7 - 14-05-06

14.44 uur
Alweer een onrustige nacht, lijkt wel groeipijn in mijn benen te hebben. Zal wel met vermoeide benen te maken hebben. Ook last van een vlaag heimwee, Nokia hielp me erdoor heen. Ben nog niet halfweg.
Even een top 5 van dingen die ik nou niet kan missen:
1 Met stip, mijn trouwe maatje, m'n fiets.
2 Mijn fototoestel
3 Mijn pen en dagboek
4 Mijn telefoon
5 Mijn neusspray

De dag begon rond 07.00 uur. Ontbijten moest ik bij Alexandra in haar huis, dit had ze zo ingericht dat er een aantal mensen konden ontbijten.
Om 09.00 uur was ik weer onderweg, ik ga het vandaag erg rustig aan doen, althans dat probeer ik. Even afdalen naar Kipi. Daar zijn in de omgeving diverse oude boogbruggen te vinden.
Allereerst de mooiste van allemaal, de enige met 3 bogen, de Kalogeriko brug. Hij licht er prachtig bij in dat morgenlicht. Een andere is wat verder van de weg af iets na Kipi, ik neem nu geen foto want overdaad schaad. De laatste die ik bezoek is een 1 boogbrug in een canyon. Daar is het lekker koel en de ideale plek om mezelf eens op de gevoelige plaat vast te leggen. Eerst oefenen of ik veilig in 10 seconden van mijn toestel over een smal paadje naar de brug kan rennen zonder het ravijn in te storten. Dat moet wel lukken, statiefje klaarzetten en klik....rennen....zitten en nu maar afwachten of ik er op sta.
Inmiddels zijn er alweer 2,5 uur verstreken en krijg ik honger. Bij de bakker koop ik 2 crossaintjes, heerlijk. Naast de weg zie ik een kapelletje staan waar ik in kan, deze is mooi versierd van binnen.
Terug naar boven doe ik deels lopend omdat ik de berm dan beter in de gaten kan houden voor bijzondere bloemetjes.
Ik wil een tukkie doen maar dat gaat niet lukken, dan maar wat lezen en toch nog maar een korte wandeling maken in de buurt.Daar vind ik langs de weg de mooiste 2 orchideeën van de reis. Ook hier zou je kunnen zeggen; overdaad schaad maar voor orchideeën maak ik een uitzondering.
Nu nog wat nadenken over de verdere invulling van mijn tocht wan t ik heb nog wat dagen te gaan. Morgen eerst naar Ioannina, naar hotel Kastro, is van dezelfde eigenaar. S' avonds nog een uurtje gekletst met 2 mensen uit friesland, ben benieuwd of ze de blog nog lezen, heb hun het adres gegeven.

Dag 6 - 13-05-06

14.50 uur
Toch heerlijk om na een qua kilometers niet zo'n lange dag maar qua hoogtemeters een zware aan een heerlijk koel amstel biertje te zitten, onder een gigagrote plataan.
Platanen horen hier bij de dorpen, zonder plataan geen taveerne en zonder taveerna geen dorp. Vroeger maar ook nu nog werd de schaduw van de plataan opgezocht voor sociale bezigheden. Het hele dorp zat namelijk bij elkaar op het plein met de plataan.
Terug naar het begin, 07.30uur.
Lekker geslapen en om 08.00 uur zat ik op de fiets. Het begon gelijk goed, zo'n 5 km klimmen tot wel 9 %. Ik passer angstig en te voet een kudde loslopende koeien en stieren, die zijn gelukkig druk bezig met andere leuke dingen.
Eindelijk dan de eenzame afdaling want last van verkeer heb ik niet. Uiteindelijk beland ik in een soort dal waar ik de komende kilometers doorrrijd. Niet zo mooi, ja mag het eens een keer wat minder.
Dan schrik ik enorm, bij een afslag ligt niet 1 hond maar wel een hele kudde honden. Ze zien me, ik stap af en hou fiets tussen mij en de honden. Deze keer werkt hard roepen niet alhoewel, ze happen niet. Ik loop langzaam de bocht om en geraak uit het zicht. Opgelucht stap ik weer op de fiets. De honden goden zijn me inderdaad gunstig gestemd.
Nu kan ik kiezen, of snel naar de eindbestemming of een omweg naar Monodendri. Dit zou betekenen weer 4 km klimmen. Het schijnt daar erg mooi te zijn, tja hier ben ik toch voor gekomen. Vooruit dan maar. Na een soms pittige klim in de prikkende zon bereik ik aan de top van de vikoskloof Monodendri (dit is het einde van de 12 km lange vikoskloof). Eerst wat energie bijtanken met een heerlijke kruidentaart.
Er loopt een 600 meter lang pad naar een klooster wat tegen de afgrond plakt. Er is 1 monnik aan het werk, hij verricht monikkenwerk want hij maakt fresco's, heel de dag door en het zijn plaatjes. Je kan ze kopen dus hier sla ik mijn souvenirs in. Buiten gaat een nog geen 1 meter breed pad langs de afgrond naar een grot. Daar hebben ze in de oorlog gescholen voor de duitsers. Je moet geen hoogtevrees hebben hier.
Voldaan begin ik aan de laatste kilometers naar Koukouli, daar slaap ik de komende 2 nachten.
Het landschap veranderd behoorlijk en ik rij langs een mooi dal met loofbomen en een riviertje.
Opeens zie ik aan ijn rechterkant een prachtig mooi oud stenen boogbruggetje, natuurlijk een perfect pauzeer moment. Daar waar ik mijn fiets neer zet zie ik een bijzondere orchidee, wat een toeval...
Snel naar het beekje met brug want dit vraagt om een dia, en misschien alweer toeval maar er komt net een vrouw aan in volgens mij traditionele kledij met haar hond. Ik wacht tot ze over het bruggetje lopen en klik.
Ik vervolg mijn weg en een paar kilometer later zie ik de mooie 1 boogbrug nabij Kipi, deze is alleen wel 10x groter dan de vorige.
Nog een steile klim naarKoukouli en opeens houd de weg op en is daar het dorp met de taveerna en kamers in het begin van het dorp. Een duits pratende vrouw van 1meter klein en breed met winterjas, dikke bril en snor vangt me op, Alexandra. Het eerste wat ze vraagt is bezorgd of ik het niet koud heb zo met mijn korte broek en shirt, nee het is maar 25 graden.
Na telefonisch overleg methaar baas kan ik blijven slapen voor €35, - per nacht incl ontbijt. Vooruit dan maar, ik kan ook niet veel anders want veel meer is er niet.
Naast me..2 nederlandse wandelaars en aan de andere kant naast me ook 2 nederlanders. Wat een toeval, nog geen toeristgezien en nu zit ik naast 2 nederlandse echtparen. Gezellig is het wel, ik maak af en toe een praatje.
Er zijn in dit dorp geen wegen, hoogstens een paar rommelig onberijdbare verharde paden die net nu ook weer opengebroken zijn, volgens mij krijgen ze elektra!
Het is nog vroeg dus loop ik eerst het dorp de andere kant uit en rijd ik op mijn gemakje verder naar boven, naar het dorpje Kpesovo, 1 van de hoogst gelegen zagoriadorpen (1340 meter) entevens het hoogste punt van mijn reis. Bij een oude kerk is een winkeltje waar midden in de winkel een eeuwenoude bron is te zien.
Heerlijk gegeten en naar bedje toe.

Dag 5 - 12-05-06

18.00 uur
Wat een klotenacht zeg, kon maar niet doorslapen, werd vaak wakker en ik had het koud. Nadat ik in een kast nog een deken en nog een kussen had gevonden viel ik alsnog voor een paar uur lekker in slaap. Om 08.00 uur werd ik door het zonnetje gewekt. Ontbeten en vandaag staan 2 mooie zgn Zagoriadorpen op het programma. Dit zijn een 40tal dorpen in het pindosgebergte die een beschermde status hebben gekregen. Ze zijn volledig gebouwd uit de plaatselijke steensoort "zeis", een soort leisteen. Ik bezoek vandaag Megalo Papingo en Vikos.
Het wordt een pittige klim van 8 km met een heleboel haarspelbochten. Deze kan ik vanuit het dorp goed zien liggen.Het is fantastisch weer en de uitzichten dito, na 1 1/2 uur kom ik aan in Megalo Papingo, wederom nul toeristen. Alle huizen zijn met de hand gehakt. Er worden brokken steen (zeis) aan de rand van het dorp gestort(in dorp passen de vrachtauto's niet) en met een mini vrachtauto worden ze naar de plek van bestemming gebracht. Daar zit een groepje mannen met hamer en beitel een hele dag stenen in vorm te hakken, als ze er genoeg hebben bouwen ze weer een stukje.
Tijd om door te gaan. Ik red het niet naar Mikro Papingo want ik word onderweg opgehouden door nog iets fantastisch.
Langs de kant van de weg is er links van me een canyon, met daarin natuurlijk gevormde bassins met daarin heerlijk koud en kristal helder water. ik loop hier een tijdje rond en vind een nestje gele kwikstaartjes, ik laat ze snel met rust want moeder is ongerust.
Het is inmiddels middag als ik terug in het dorp ben waar ik een hapje eet. Eerst inspecteer ik onderweg nog een bloemenweitje waar diverse orchideeën staan.
Op het terras eet ik pasta met lamsvlees, het was meer vet dan vlees maar de bedelende hond naast me was er blij mee en hiermee heb ik de hondengoden ook weer gunstig gestemd.
Op naar het dorpje Vikos met de vikoskloof. Het is een erg verlaten dorpje, eerst bekijk ik het uitzichtpunt wat recht de vikoskloof inkijkt. Indrukwekkend. In een dik half uur kan ik via een steil pad naar de bodem van de kloof afdalen, alleen wederom.
Beneden op een weitje naast de rivier staat een klein verlaten klooster, daaromheen grazen half verwilderde paarden. Het lijkt net een sprookje. Ontroerende schoonheid. De azuurblauw/groene rivier en de 2500 meter hoge Kastrakes maken het geheel compleet.Eeven opfrissen, dia's klieken, wat eten en weer terug naar boven. Wat een heerlijke dag.

Dag 4 - 11-05-06

07.00 uur
Beetje onrustige nacht gehad, weel draaien en keren.
Vandaag op het programma Aristi, een dag met een aantal klimmen.
Het begint in de mist over een doorgaande weg die op en neer gaat. Er is weinig verkeer, het verkeer is ZEER fietsvriendelijk en toetert als soort van waarschuwing als het je passeert.
Uiteindelijk verlaat ik de doorgaande weg en de komende 12 km moet ik grotendeels klimmen door een afwisselend landschap, bos, dalen, rode rotsformaties, verlaten dorpen.
Op een gegeven moment zie ik een bergmassief waar Aristi als het ware in gedropt is. Ik ben halfweg wanneer ik in het dorpje Kouklii pauzeer, een erg lief meisje van 3 is niet meer bij me weg te slaan als ik foto's laat zien van mijn kinderen. Ze krijgt een pen van me en is heel blij.
De komende kilometers tot in Kalpaki zijn niet zo bijzonder, al zie ik onderweg wel ooievaars. Ik bezoek een supermarkt in Kalpaki en eet een banaantje. De stad uit en even later zie ik een bordje staan, "Vikos". Nu nog 10 km klimmen. Na alke bocht word het uitzicht mooier en mooier. Het weer is perfect om in te fietsen, licht bewolkt en een graad of 20.
Ik hou van honden..
4 zwerfhonden zitten in een afgebrand huis en zodra ze mij zien zwalken als een verwond dier komen ze in actie...ik hoef maar 1x te schreeuwen en ze druipen af. Eigenlijk triest hoe ze hier met honden omgaan.
Uiteindelijk zie ik Aristi voor me opdoemen met daarachter besneeuwde toppen van 2500 meter! In hotel Zisis ingeboekt voor 2 nachten, ik probeer af te dingen maar helaas. Het is hier fantastisch, wat een uitzichten zeg.
Het is nog te vroeg om te eten maar te laat om nog iets te doen..of toch?
Ik heb gelezen dat er bij de rivier beneden in het dal een verlaten klooster ligt. Daar ga ik naartoe, voor ik het weet ben ik de 3 km afgedaald. Wat steil zeg, ik oet dus ook weer terug naar boven. Zorgen voor later. De wandeling ernaar toe lijkt wel een sprookje. Avondlicht, de blauwe rivier, de bemoste bomen, de eenzaamheid....Ik klim via een glibberig paadje naar de verlaten toren. Uitzicht over de rivier en de bel die nog in de toren hangt. Op vergane muren 2 oude fresco's, wauw.
Snel, nou ja, weer terug want het begint donker te worden. Lekker verse forel gegeten en naar bedje.

Dag 3 - 10-05-06

07.30 uur.
Niet zo best geslapen vannacht, was wat zenuwachtig voor wat komen gaat. Daarbij kwam nog dat Bertus een opbeurend verhaal had over griekse honden in de Epirus....en ik was al bang voor die beesten.
Het weer is ronduit slecht te noemen, tussen de buien door vertrek ik naar Kerkyra om in te schepen. Nog voordat ik de haven bereik ontsluit de hemel zich en lijkt al het water wat er nog in zit naar beneden te komen, een ware hoosbui. Ik schuil even om mijn regenhoezen om mijn tassen te doen en mijn regenjas aan te trekken. Nu snel de boot op, een trage sloep die naar Igouminitsa voortdobberd. Door het slechte weer zie ik de kust pas op het laatste voor me opdoemen. Ik ben nu 2 uur verder. Al snel rij ik de drukte uit en sla af richting de eerste bergen.
Ik krijg bui op bui op mijn pet en eigenlijk vind ik het niet zo erg, het fietst best fijn. Ik neem alleen wat weinig foto's.
Bij Dafni drink ik een colaatje waar ik eingelijk een warme thee wil maar die man begrijpt me niet. Kan nog net voor ik een zware klim tegemoet ga. Het is mooi, groen, nat en soms steil. Dat voor 6 km, veel wind en veel regen.
Juist op het steilste stuk begin ik Bertus te vervloeken, ik word achtervolgd door een blaffende en grommende hond. Hij blijft zo'n kilometer achter mijn sappige kuiten aan rennen. Ik ben het nu beu, stap af en scheld hem de huid vol. Het werkt, en de hond druipt met de staart tussen de benen af.
Eindelijk is daar de top..., oh nee, toch niet, een paar honderd meter later dan toch. Mijn helm op en daar gaan we, een natte glibberige afdaling in.
Ondertussen zijn de benen pap geworden, de energie is uit me geslurpt al ik de hoofdweg wederom bereik. Ik zie een afslag Polidoro staan, nog 3 km. Daar moet ik wezen, helaas is deze laatste 3 km ook weer omhoog en ik doe er wel een uur over, ik kom niet meer vooruit. Zigzaggend vervolg ik mijn weg, uitgeput en doorweekt bereik ik het hotel. De bazin stookt de verwarming op zodat ik en mijn kleding kan drogen. Net op tijd binnen voor een heuse onweersbui en alweer een hoosbui maar daarna...breken de wolken en verschijnt daar het zonnetje, er ontstaat een regenboog. Snel naar buiten voor een kiekje. Douchen, eten en slapen.

Dag 2 - 9-05-06

07.15 uur.
Heerlijk geslapen zeg. Aangezien ik al om 21.30 uur op bed lag in 1 ruk doorgeslapen.
Het was zo mooi buiten, allemaal nevelen tussen de cipressen in het dal, dat vroeg om een dia.
Daarna ontbeten en op pad gegaan. Ik fiets vandaag de route 2.6 uit het routeboekje. Zo'n 60 km.
Het was prachtig en de zon scheen volop. Al snel zit ik midden in het binnenland van Corfu en overal om me heen zie ik olijfboomgaarden. Net geoogst maar hier en daar hangen er nog een enkele zwarte olijf aan een boom. Het gaat op en neer maar (nog) niet al te steil of te lang.
Opeens in de berm een groepje orchideeën. Eerst zie ik maar 1 soort maar even verder kijken en ik zie nog 2 andere soorten staan. Mijn knieën doen zeer van op de grond foto's nemen.

Er begint een langere klim die gaat tot aan "bella vista", een hoog gelegen terras met een fantastisch uitzicht op de baai onder mij, er word wel gezegd dat dit het mooiste panaorama van Corfu is. Ik bezoek ook nog het dorpje Krini, leuk maar al snel komen er dorpelingen die me lokaal waar proberen aan te smeren (Olijfolie, honing, kruiden e.d.). Nog even niet, ik moet het ook nog allemaal meeslepen.
Daarna gaat het nog tot Alimatades op en neer, ik kom op een soort hoogvlakte met weidse uitzichten. Daarboven staat helemaal in zijn uppie een taveerne. Ik lunch. Wat zijn de grieken toch vriendelijk. Ik eet een griekse dagschotel, genaamd "sofrita". Rundvlees in wijnsaus. Erg lekker. De lucht betrekt wat en het zonnetje verdwijnt zo af en toe.
Vanaf dat moment geraak ik ook de weg een beetje kwijt, het is een wirwar aan weggetjes, ik rijd op een gegeven moment zelfs een rondje? Voor de tweede maal red eht woordje "aqualand" me weer.
Wat valt op vandaag? Stille weggetjes die op sommige plaatsen erg slecht zijn. Ook zijn ze overal aan het bouwen maar stoppen ze vaak halverwege zodat ze of boven of onder wonen. En de rest staat dus leeg en onafgebouwd. Om 14.45 uur zie ik bekende wegen. Ik koop nog wat heerlijk biologische mandarijnen.
Eenmaal op mijn hotelkamer merk ik dat ook de hooiekoorts ook hier zijn werk doet, een dichte neus en rode ogen tot gevolg. Kijken of ik het eruit kan douchen, nee maar het is wel lekker.
Vanavond leg ik mijn plannen voor de komende week voor aan Bertus, de schrijver van de routeboekjes. Vandaag toch weer een 80 km gefietst. Van Bertus een aantal nuttige tips gekregen.

Dag 1 8-05-06

Fiets route 220695 - powered by Bikemap

Hallo, daar ben ik dan. Helaas geen internetcafe's gevonden onderweg dus zal ik het achteraf moeten gaan opschrijven. Elke dag vanaf vandaag zal ik proberen om 1 of meerdere dagen uit mijn dagboek toe te voegen.
Over een week of zo hoop ik ook de eerste foto's toe te kunnen voegen.
Het begint allemaal in de Kwakel, een dorpje onder de rook van Schiphol. We mogen een nachtje overnachten in een vakantiehuisje van Bert en Berna, familie van mijn vrouw. Waarvoor nogmaals mijn dank.
Om 02.00 uur is het tijd om op te staan en ons op te maken om naar Schiphol te gaan, daar arriveren we om 03.15 uur. Na wat gehannes met de fietsdoos is het tijd om in te checken en afscheid te nemen van mijn vrouw, bye bye, zwaai, zwaai. Op wat oorpijn na een voorspoedige vlucht gehad naar Corfu, daar landen we rond 09.45 uur plaatselijke tijd (de klok is een uur vooruit). Mijn fiets word netjes bij me afgeleverd want past niet op de band. Ik sluit me aan bij nog een clubje cycletoerders, deze gaan een groepstocht maken. Met de taxi gaan we naar hotel "Marida". Mooi hotelletje op 10 km buiten de stad, een broeiplaats van nederlanders want Bertus Legebeke heeft daar zijn fietsverhuurshop en staat verder bekend om zijn route boekjes; "fietsen op zijn Grieks". Deze boekjes, m.n. dan de delen; fietsen op Corfu en fietsen in de Epirus zal ik veelvuldig gaan gebruiken.

Het eerste doel van vandaag is het engelse kerkhofje van Kerkyra, de hoofdstad van Corfu. Daar, zo heb ik op het net gelezen, staan vele orchideeën. Ik moet wel even zoeken want Kerkyra is een drukke wat chaotische stad, te midden van die drukte ligt dan verscholen het kerkhof, een oase van rust. De beheerder van het kerkhof laat me graag, " specially for you", de mooiste orchideeën zien. De eerste dia's zijn een feit.
Kerkyra is een mooie stad die in verval is maar dat heeft weer zijn charme. Terug naar het hotel blijkt niet zo eenvoudig te zijn en ik kom na veel omrijden aan. Tip: mocht je de weg naar Agios Ioannis (dorp waar het hotel ligt) ooit kwijt raken, vraag dan naar aqualand, een groot waterparadijs op loopafstand van het dorp.
Het is pas 18.00 uur en ze eten hier gemiddeld pas om 20.00 uur, dan maar ff rusten.
Vandaag lekker zonnetje, 22 graden celcius en een lekker briesje van zee, maar dat kan ook niet anders op een eiland.

Gekkigheid van de dag: W.c. papier mag niet in de w.c. maar moet in de vuilnisbak!

Nog FF

Nog 2 en een halve nacht slapen en dan mag ik gaan vliegen. Moet al om 04.00uur op Schiphol zijn maar gelukkig kunnen we slapen in de Kwakel in een vakantiehuisje van familie van mijn vrouw; Bert en Berna, waarvoor mijn hartelijke dank. En de Kwakel ligt maar 15 minuutjes of zo van Schiphol vandaan dus dat scheelt toch weer zo'n 2 uur rijden in de kostbare nachtuurtjes.
Volgende keer hoop ik vanuit Griekenland mijn blog te kunnen bijwerken.

Fiets en wandelbeurs (2)

Van het weekend naar Amsterdam geweest naar de beurs. Direct eerst even naar de stand van cycletours want ik wilde natuurlijk snel boeken. Tegenvaller!!! Ik kan nog wel mee met het vliegtuig maar niet meer mee terug, op zich best aantrekkelijk maar ik denk dat ik het thuis dan wel erg ga missen. Een week later kan wel maar ja dan heb ik geen vakantie meer als ik 2 weken later terugkom....gelukkig waren we mobiel dus kon ik mijn werk bellen. En jawel, ik kan mijn vakantie een week opschuiven, opluchting. Ik heb geboekt en vertrek op 8 mei naar Kerkyra en daar vandaan vertrek ik ook weer op 22 mei.

Fiets en wandelbeurs

Nog een paar weken en dan is de fiets en wandelbeurs in de Amsterdam rai. Daar hoop ik mijn vakantie vast te leggen naar Griekenland bij cycletours. Dan kan ik ook beginnen met mijn plannen te onthullen op dit blog. Het zal waarschijnlijk een zgn. vliegende fiets worden. Dat wil zeggen dat ik verzorgd door cycletours de eerste 2 en laatste 2 nachten van mijn reis doorbreng in een accomodatie door hun geregeld, verder wordt mijn fiets van en naar het vliegtuig getransporteerd en kan ik gebruik maken om mijn fietsdoos op te bergen. Heel handig dus en ik zie ook nog wat van het eiland Korfu want daar vlieg ik op. De rest is aan mij om in te vullen.
Ik hoop nog tijd over te hebben om gelijk al wat te shoppen voor de vakantie in Amsterdam, in Zeeland is het toch karig gesteld met de outdoor shops.