zondag, mei 28, 2006

Dag 9 - 16-5-06



15.56 uur
Wat een klote dag...
Lekker geslapen dus de dag begint goed. Ik zie wat op om de stad te verlaten en de weg te vinden uit het drukte van Ioannina maar dat valt ook nog wel mee.
Binnen een half uur zit ik weer in de bergen tussen haar prachtige natuur. Tot nu toe gaat het goed, er is maar 1 maar; de benen voelen slap aan. Vervolgens kom ik aan in Dodoni, ik heb daar een overnachting in gedachten. Helaas, hotel is dicht, dichtst bijzijnde hotel...50 km verderop of terug naar Ioannina.
Afijn, eerst maar eens de archeologische opgraving van Dodoni bezoeken, een oud colloseum. Jammer dat net alles is afgezet en ik het alleen van onderaf kan bekijken. Ik ben snel uitgekeken. De hitte is inmiddels aardig opgelopen. Tsja, nu naar Paramithia...
In een gehuchtje eerst wat gegeten en gevraagd hoe ik naar Paramithia kan, zo en zo. Schijnt het de snelweg te zijn. Het is korter, vlak en dus op dit moment even een aantrekkelijk alternatief.
Daar krijg ik al snel spijt van. Het is ten eerste geen 20 km wat hij verteld had maar 25 km, het is niet vlak maar 15 km vals plat, het is een oven op de weg tussen de bergen in en ik kan er geen 1 keer vanaf, verder ben ik te druk bezig met te balen dat ik me vergeet in te smeren met zonnebrand dus ik verbrand enorm. De pap in mijn benen is niet verdwenen dus het voelt aan als een monsteretappe, daarbij komt nog eens dat ik door diverse tunnels moet, heel leuk als de auto's met 120 voorbij razen. 1 geluk, het is niet druk op de snelweg. Na ruim 2 uur ploeteren kom ik aan bij de afslag Paramithia, een lange bochtige afdaling volgt. En dat is geen minuut te laat want ik werd al aardig moedeloos, intussen zijn mijn armen verkleurd van mooi bruin naar ook mooi rood. Een lange afdaling dus dat betekend dat ik toch heel wat ben gestegen. Ik zie voor mijn neus een nieuw hotel opdoemen, ziet er chic uit maar ik vraag toch even naar de prijzen. Die vallen mee zeg. Inchecken maar. Door 2 mooie dames word ik naar mijn kamer begeleid. Wat kan een douche en een bed toch heerlijk aanvoelen.
Vanmiddag trouwens Bertus gebeld en gevraagd of ik 3 nachten extra op Corfu kan verblijven, dit was ok dus morgen op naar Igouminitsaen de boot naar Kerkyra.
Bij deze zit de vasteland trip er dus op.
Samenvattend:
Dag 1; in de regen mijn eerste kilometers gemaakt.
Dag 2; Prachtige op en af route met mooi weer.
Dag 3 en 4; Aristi, 2 dagen met alleen maar hoogtepunten.
Dag 5 en 6; Zware rit ernaar toe (Koukouli), doods dorp maar schitterende natuur in de omgeving, bruggen van KIPI!
Dag 7; Ioannina, te druk, te duur.
Dag 8; rare dag, druk, mooi, tegenvallend, dicht, heet, zwaar, vermoeiend, gevaarlijk, saai en verbrand.

Ik zou graag nog een keer terugkomen voor de hoogtepunten te delen met het gezin, dan met een auto want dan kanik er nog andere hoogtepunten aanknopen die ik nu gemist heb, zoals Aooskloof, Meteorakloosters, Arta en de kustlijn.

Geen opmerkingen: