dinsdag, december 13, 2005

Dag een 09-07-2005









Chepstow Upper Sedburyhouse

En bedankt lieve mensen, hele dag mijn tranen kunnen bedwingen maar de bladzijden die jullie in mijn dagboek hebben geschreven zijn ontroerend dus waren de druppels die andere druppels lieten opwellen.

03.30uur wakker en op weg, via Belgie, Frankrijk, Engeland door naar Wales. De kids zijn superbraaf ondanks dat de 1 wat meer aandacht vraagt dan de ander. Eerste hoogtepunt voor de kids...is de boot, ze vinden het geweldig. Ik zelf heb een dipje, ben moe en kan niet tegen het rustgevende gewieg van het schip. Ik ga het stuk door Engeland rijden zodat Sandra kan uitrusten voor haar deel van de reis. De reis verloopt vlotjes al slaat de vermoeitheid bij bijna iedereen toe. Linden heeft nog gedut. 1 moment van pech levert dan ook de nodig chagerijn op, we rijden fout en lijken recht Londen in te rijden. We gaan de weg maar eens vragen, een uiterst vreindelijke mevrouw stuurt ons weer de juiste richting op. Over de Severn-bridge weer fout maar dat geeft niet zo want we zijn er nu bijna, althans ik dan. De zenuwen nemen giga toe, ben er een beetje misselijk van. Op Chepstow aangekomen is het dan zover...afscheid nemen en dat terwijk ik weet dat jullie nog zo'n 5uur moeten. Ik weet niet wat ik erger vind, jou "alleen" te laten voor deze klus of mezelf zielig vinden. Het lijkt wel op heimwee!

Ik ga het er maar uit fietsen en heb dan ook snel mijn slaapplaats gevonden, een b&b. Weinig spraakzame mensen overigens. Dan maar mijn oorspronkelijke plan, een bezoek aan Tintern abbey. Bij het plaatselijk toeristenburo zeggen ze dat het ver fietsen is en over een drukke, hele steile weg gaat. Oeps. Maar de waarheid van een niet fietser is niet de waarheid van een wel fietser. 8km op en af over inderdaad een drukke weg maar dat mooie weer en dat vooruitzicht doet dat teniet # sterke benen, goede ademhaling # . Fantastisch die ruine, jammer dat ik dit niet met jullie kan delen maar ik hoop dat de dia's dit enigsinds vergoeden. In het souvenirwinkeltje ben ik al geneigd om veel geld uit te geven maar verstandig als ik ben, wacht ik want er zijn er vast nog meer. Wat een vriendelijke lui zeg! Weer terug in Chepstow gaat de maag knorren, wat locals raden me aan om fish and chips te eten en ze weten toevallig daar de beste tent voor. Nou ik heb nog nooit zoiets ranzigs gegeten. Het zat al binnen 10 seconden in een krant verpakt, en nu overdrijf ik eens niet. Op een stopeje getracht die dot vet te eten maar ik kreeg het niet weg dus heb het weggegooit. Dan maar wat koekjes.

Nu, nog vroeg, al in bed hoop ik op een telefoontje van jou , denk niet dat je daar de puf nog voor hebt, zie je volgende week.

1 opmerking:

My Daily Struggles zei

Greetings from the USA.